میکروتوم

میکروتوم به عنوان ابزاری برای ایجاد برش خیلی نازک از تکه‌های مواد استفاده می‌شود که “مقطع” نامیده می‌شود. میکروتوم به عنوان یک ابزار مهم در میکروسکوپی، برای آماده‌سازی نمونه‌ها جهت مشاهده زیر نور عبوری یا پرتوهای الکترون استفاده می‌شود. میکروتومی روشی برای آماده‌سازی مقاطع نازک از موادی مانند استخوان، مواد معدنی و دندان و نیز یک گزینه برای الکتروپولیش و فرز یونی می‌باشد. مقاطع میکروتوم می‌توانند به قدری نازک ساخته شوند که یک تار موی انسان را در سرتاسر عرض آن با ضخامت بین 50 نانومتر تا 100 میکرومتر برش دهند.

میکروتوم وسیله‌ای است که در آزمایشگاه‌های بافت‌شناسی، پاتولوژی یا تحقیقات مواد برای ایجاد مقطع نازک برای تهیه نمونه مناسب برای میکروسکوپ نوری یا میکروسکوپ الکترونی عبوری بکار می‌رود.

با این دستگاه می‌توان از نمونه‌های قالب‌گیری شده در پارافین یا اپوکسی برش‌هایی به ضخامت ۵۰ نانومتر تا ۱۰ میکرون، تهیه کرد. نمونه‌های پیشرفته تر این دستگاه قابلیت کار در دمای نیتروژن مایع برای تهیه نمونه کرایو از سلول‌ها یا پروتئین‌ها یخ زده و نزدیک به حالت طبیعی را دارا می‌باشند.

میکروتوم

یکروتوم از یونانی mikros ، به معنی “کوچک” ، و temnein ، به معنی “برش” ابزاری است که برای برش ورقه های بسیار نازک از مواد استفاده می شود. میکروتوم ها در علم بسیار مهم هستند زیرا برش های آن امکان تهیه نمونه ها برای مشاهده تحت نور منتقل شده یا تابش الکترون را فراهم می کند.

میکروتوم ها بسته به قطعه قطعه شدن نمونه و برش ضخامت مورد نظر ، از تیغه های استیل ، شیشه یا الماس استفاده می کنند. از تیغه های فولادی برای تهیه بخشهایی از بافتهای حیوانی یا گیاهی برای بافت شناسی میکروسکوپ نوری استفاده می شود. از تیغ های شیشه ای برای برش مقاطع برای میکروسکوپ نوری و برش بخشهای بسیار نازک برای میکروسکوپ الکترونی استفاده می شود. از تیغ های الماس درجه صنعتی برای برش دادن مواد سخت مانند استخوان ، دندان و مواد گیاهی برای میکروسکوپ نوری و میکروسکوپ الکترونی استفاده می شود. از تیغ های الماس با کیفیت گوهر برای برش بخشهای نازک برای میکروسکوپ الکترونی استفاده می شود.

میکروتوم

میکروتومی یک روش برای تهیه مقاطع نازک برای موادی مانند استخوان ، مواد معدنی و دندان ها و جایگزینی برای الکتروپولیش و فرز یونی است. بخشهای میکروتوم را می توان به اندازه کافی نازک کرد تا موی انسان را در عرض خود گسترش دهد ، و ضخامت آن بین ۵۰ نانومتر تا ۱۰۰ میکرومتر باشد.